1. عدم قابلیت قرارداد هوشمند: برخلاف سایر استانداردهای توکن مانند ERC-20، BRC-20 فاقد پشتیبانی از قراردادهای هوشمند است. این محدودیت می تواند منجر به ناکارآمدی و محدود کردن امکانات شود.

2. وابستگی به بلاک چین بیت کوین: BRC-20 به بلاک چین بیت کوین وابسته است و آن را در معرض محدودیت های ذاتی شبکه قرار می دهد. چالش‌هایی مانند مقیاس‌پذیری پایین، سرعت پایین تراکنش و کارمزد تراکنش‌های بالاتر برجسته می‌شوند و بر کارایی انتقال توکن BRC-20 تأثیر می‌گذارند.

3. قابلیت همکاری محدود: BRC-20 که به طور خاص برای اکوسیستم بیت کوین طراحی شده است، با چالش هایی در رابطه با قابلیت همکاری با سیستم های بلاک چین جایگزین و کیف پول های رمزنگاری شده مواجه است.

4. کاربرد محدود: BRC-20 که عمدتاً برای توکن سازی دارایی های قابل تعویض طراحی شده است، برای دارایی های غیرقابل تعویض یا اجرای ویژگی های توکن پیچیده کمتر مناسب است.

5. تراکم شبکه: توکن های BRC-20 و NFT های بیت کوین اغلب باعث ازدحام شبکه می شوند که منجر به کندتر شدن زمان تایید و هزینه تراکنش های بالاتر می شود.