خرید ارز دیجیتال اتریوم – تفاوت اتریوم با بیت کوین
بیت کوین (BTC) و اتریوم (ETH) مسلماً دو ارز دیجیتال محبوب هستند. و به رشد این بخش کمک زیادی کرده اند. بیت کوین چیست ؟ اتریوم چیست؟
بیت کوین اولین ارز دیجیتالی بود که ایجاد شد. و به عنوان طلای دیجیتال یا “طلا 2.0” دیده می شود.
در حالی که اتریوم را می توان به عنوان یک کامپیوتر غیرمتمرکز برای جهان در نظر گرفت.
تفاوت اتریوم با بیت کوین
بیت کوین به عنوان طلای دیجیتال شناخته می شود. زیرا مانند فلز گرانبها کمیاب و بادوام است. اما به راحتی می توان آن را ذخیره و تقسیم کرد.
ارز دیجیتال اتریوم به عنوان یک رایانه غیرمتمرکز برای جهان در نظر گرفته می شود. زیرا از این شبکه برای اجرای برنامه های غیرمتمرکز (DApps) استفاده می شود.
به این معنی که برنامه هایی که تحت کنترل یک مرجع مرکزی نیستند.
وقتی با معیارهای مختلف اندازه گیری می شود، بیت کوین و اتریوم دو ارز دیجیتال برتر هستند.
این معیارها شامل ارزش بازار، آدرس های کیف پول منحصر به فرد و حجم معاملات در صرافی های ارزهای دیجیتال است.
ارزش بازار، به کل ارزش دلاری عرضه در گردش یک ارز دیجیتال اشاره دارد.
آدرسهای کیف پول رشتههای منحصربهفردی از کاراکترها هستند. که معادل حسابهای موجود در شبکه یک ارز دیجیتال را نشان میدهند.
شباهت اتریوم با بیت کوین
هر دو بیتکوین و اتریوم شباهتهای مشترکی دارند:
- آنها داراییهایی هستند که بر اساس یک دفتر کل توزیع شده عمومی به نام بلاک چین هستند.
- و میتوانند در کیف پولهای دیجیتال ذخیره شوند،
- از رشتههای الفبای عددی به عنوان آدرس استفاده کنند.
- و در صرافیهای ارزهای دیجیتال معامله میشوند.
هر دو BTC و ETH ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز هستند، به این معنی که توسط بانک های مرکزی یا سایر مقامات مالی صادر یا تنظیم نمی شوند.
در عوض، آنها به رایانههایی که نسخههایی از شبکههایشان را اجرا میکنند، که به عنوان گرهها شناخته میشوند، تکیه میکنند تا مطمئن شوند که همه شرکتکنندگان شبکه در یک صفحه هستند.
تفاوت های مهم ارز دیجیتال اتریوم با بیت کوین
تفاوت های مهمی بین هر دو ارز دیجیتال وجود دارد. این تفاوت ها آنها را متمایز می کند. و به بحث های مختلفی منجر شده است. که در آن برخی استدلال می کنند BTC و ETH رقیب هستند.
در واقع، آنها مکمل یکدیگر هستند. زیرا اهداف متفاوتی را دنبال می کنند. بیت کوین ممکن است به عنوان ذخیره ارزش استفاده شود، در حالی که از اتریوم برای تعامل با برنامه های ساخته شده بر روی بلاک چین اتریوم استفاده می شود.
در یک سبد، BTC ممکن است برای حفظ ارزش و به عنوان یک پناهگاه امن مورد استفاده قرار گیرد.
در حالی که ETH می تواند برای دسترسی به خدمات مالی غیرمتمرکز (DeFi) استفاده شود. پناهگاه امن دارایی است که انتظار می رود ارزش آن در طول رکود بازار حفظ شود یا افزایش یابد.
بیت کوین (BTC) چیست؟
- بیت کوین اولین ارز دیجیتالی بود که راه اندازی شد. و مستقل از هر مرجع مرکزی کار می کرد.
- اولین بلوک داده در زنجیره بلوکی آن، که به بلوک پیدایش معروف است، در ژانویه 2009 توسط خالق مستعار آن ساتوشی ناکاموتو استخراج شد.
از آن زمان، پذیرش بیت کوین در طول زمان به طور پیوسته در حال رشد بوده است.
بیت کوین به عنوان یک سیستم نقدی الکترونیکی همتا به همتا (P2P) ایجاد شده است، به این معنی که تراکنش ها را می توان بدون هیچ مرجع مرکزی انجام داد.
مفهومی که منجر به ایجاد بلاک چین بیت کوین شد. در سال 2008 از طریق کاغذ سفید نوشته شده توسط ناکاموتو ایجاد شد.
- بیت کوین به کاربران اجازه می دهد تا ارزی را خارج از کنترل هر دولت، بانک یا موسسه مالی مدیریت کنند.
- در عوض، متکی به شبکه غیرمتمرکز کاربرانی است که نرمافزار بلاک چین بیتکوین را اجرا میکنند.
- و مجموعهای از قوانین با آن موافق هستند.
قوانین تعیین شده توسط نرم افزار نحوه عملکرد تراکنش ها، مدت زمان تسویه تراکنش ها، محدودیت عرضه 21 میلیون بیت کوین و موارد دیگر را تعیین می کند.
بیت کوین (BTC) چیست؟ و حل مشکلات با بیت کوین
بیت کوین اولین ارز دیجیتال مبتنی بر فناوری دفتر کل غیرمتمرکز (DLT) به نام بلاک چین بود.
فناوری بلاک چین تعدادی از مشکلات را حل کرد، از جمله مشکل ژنرال های بیزانسی، که مشکلات سیستم های غیرمتمرکز را برای توافق بر روی یک حقیقت واحد توصیف می کند.
- برای غلبه بر مشکل ژنرال های بیزانس، بیت کوین از روش اثبات کار (Pow) و یک زنجیره بلوکی استفاده می کند.
- ماینرهای متعدد، که همگی نقش ژنرال را دارند، مشکل را حل می کنند.
- هر گره تلاش می کند تا تراکنش هایی را که مشابه ارتباطات ارسال شده به ژنرال ها هستند، تأیید کند.
- بلاک چین بیت کوین به صورت عمومی در دسترس است.
- و با تاریخچه هر تراکنشی که تا به حال بر روی آن انجام شده است در ارتباط است.
- در حالی که برای جلوگیری از دستکاری بین چندین گره توزیع شده است.
- اگر نسخه دیگری از بلاک چین شناسایی شود، توسط سایر شرکتکنندگان شبکه رد میشود. که به عنوان دستکاری شناخته میشود.
بیت کوین (BTC) چیست؟ حل مشکلات دستکاری
دستکاری از طریق رشته های طولانی اعداد به نام هش شناسایی می شود. که باید برای هر گره دقیقاً یکسان باشد.
شبکه بیتکوین مجموعهای از دادهها را پردازش میکند. و از طریق تابع هش SHA-256، الگوریتمی که دادهها را پردازش میکند تا آنها را به رشتههای طولانی اعداد تبدیل کند، به هش تبدیل میکند.
هنگامی که یک هش معتبر پیدا شد، به شبکه پخش می شود. و به یک بلوک جدید اضافه می شود.
ماینرها در بلاک چین بیت کوین این بلوک ها را از طریق یک فرآیند PoW تولید و پخش می کنند. که در آن ماشین ها از مقادیر زیادی قدرت محاسباتی برای درگیر شدن در عملکردهای هش استفاده می کنند.
از طریق اثبات کار، شرکت کنندگان شبکه به یک اجماع می رسند.
فرآیندهای استخراج و اجماع بیتکوین تضمین میکند که عوامل مخرب نمیتوانند موجودی سایر کاربران را تغییر دهند یا وجوه خود را دو بار خرج کنند.
و در عین حال شبکه را بدون توقف تقریباً فعال و اجرا کنند.
یک ارز دیجیتال ضد دستکاری که می تواند در هر زمان بدون هیچ واسطه یا بانک مرکزی کنترل شود، به افزایش محبوبیت بیت کوین در طول زمان کمک کرده است.
در حالی که بیت کوین به عنوان یک وسیله مبادله شروع شد، به این معنی که می تواند خرید کالا و خدمات را تسهیل کند، به عنوان یک ذخیره ارزش نیز پذیرفته شد.
ذخیره ارزش دارایی است که ارزش آن در طول زمان حفظ می شود.
ارز دیجیتال اتریوم چیست؟
در حالی که بیتکوین از فناوری بلاک چین برای تراکنشهای پولی استفاده میکند .و به گرهها و پیامها اجازه میدهد به هر تراکنش متصل شوند، اتریوم با استفاده از بلاک چین برای ایجاد یک کامپیوتر غیرمتمرکز قدمی فراتر میگذارد.
اتریوم یک شبکه بلاک چین منبع باز و توزیع شده غیرمتمرکز است. که از ارز دیجیتال بومی آن، اتر (ETH) پشتیبانی می کند. و برای انجام تراکنش ها و تعامل با برنامه های کاربردی ساخته شده در بالای شبکه اتریوم استفاده می شود.
کاغذ سفید اتریوم در سال 2013 توسط یکی از بنیانگذاران آن Vitalik Buterin منتشر شد .که جزئیات استفاده از قراردادهای هوشمند را شرح می دهد، که قراردادهایی خوداجرای هستند که با کد نوشته شده اند.
قراردادهای هوشمند امکان ایجاد برنامههای غیرمتمرکز یا DApps را فراهم میکنند، که برنامههایی هستند که بدون وجود یک نهاد مرکزی در پشت آنها کار میکنند.
در سال 2014، بوترین و سایر بنیانگذاران اتریوم اتر را فروختند. تا برای توسعه اتریوم سرمایه جمع آوری کنند.
از بنیانگذاران اتریوم می توان به بوترین، گاوین وود، جفری ویلک، چارلز هاسکینسون، میهای آلیسی، آنتونی دی ایوریو و امیر چتریت اشاره کرد.
همین بنیانگذاران، بنیاد اتریوم را در سوئیس راهاندازی کردند، یک سازمان غیرانتفاعی که به حمایت از شبکه اتریوم اختصاص دارد.
ویژگی های اتریوم چیست؟
در جولای 2015، شبکه اتریوم به عنوان یکی از جاه طلبانه ترین پروژه ها در فضای کریپتو با هدف تمرکززدایی همه چیز در اینترنت راه اندازی شد.
- اتریوم مانند بیت کوین، یک پلتفرم غیرمتمرکز بدون یک مرجع مرکزی حاکم است.
- که از PoW استفاده می کند.
- تا اطمینان حاصل کند که عوامل مخرب قادر به دستکاری داده های بلاک چین نیستند.
- اتریوم دارای زبان برنامه نویسی خاص خود به نام Solidity است. که برای برنامه ریزی قراردادهای هوشمند برای اجرا بر روی بلاک چین استفاده می شود.
- کاربردهای بالقوه اتریوم به لطف استفاده از قراردادهای هوشمند گسترده است.
موارد استفاده ارز دیجیتال اتریوم چیست؟
موارد استفاده اصلی آن ممکن است هنوز اختراع نشده باشد.
مشابه فیس بوک و گوگل که سال ها پس از راه اندازی اینترنت تکمیل نشدند.
نوآوری در شبکه اتریوم در حال افزایش است، با :
- برنامه های غیرمتمرکز ارائه دهنده خدمات مالی
- توکن های غیرقابل تعویض (NFT)
- نمونه هایی از آنچه که قراردادهای هوشمند به توسعه دهندگان اجازه ایجاد می دهد.
در حالی که بیت کوین به عنوان وسیله ای برای تبادل و ذخیره ارزش استفاده می شود، اتر برای تعامل با برنامه های کاربردی در شبکه اتریوم استفاده می شود.
پرداخت برای تراکنش ها، ایجاد قراردادهای هوشمند و استفاده از DApps، همگی کاربران را ملزم به پرداخت هزینه در اتر می کند. با افزایش ارزش اتر، استفاده از آن به عنوان ذخیره ارزش نیز آغاز شد.
برنامههای غیرمتمرکز ساخته شده بر روی اتریوم به اتر و سایر داراییهای رمزنگاری اجازه میدهند تا به روشهای مختلف از جمله به عنوان وثیقه برای وامها استفاده شوند. یا به وام گیرندگان برای کسب سود قرض داده شوند.
وثیقه به دارایی هایی اطلاق می شود که به عنوان وثیقه برای بازپرداخت وام سپرده شده است.
به عنوان مثال، یک کاربر می تواند 1000 دلار ETH را در یک برنامه غیرمتمرکز واریز کند. تا از طریق آن وام 750 دلاری دریافت کند، در حالی که سود وجوه سپرده شده را دریافت می کند.
تفاوت های کلیدی بین بیت کوین BTC و ارز دیجیتال اتریوم ETH
در حالی که هر دو شبکه بیت کوین و اتریوم مبتنی بر مفهوم دفتر کل توزیع شده و رمزگذاری هستند، از نظر مشخصات فنی بسیار متفاوت هستند.
به عنوان مثال، بیت کوین به عنوان معادل دیجیتالی طلا برای ذخیره ارزش عمل می کند. اتر برای تامین انرژی شبکه اتریوم و برنامه های کاربردی آن استفاده می شود.
- امکان صدور توکن های جدید در هر دو شبکه بیت کوین و اتریوم وجود دارد.
- بیت کوین از لایه Omni استفاده می کند، یک پلتفرم برای ایجاد و تجارت ارز در بلاک چین بیت کوین.
- پذیرش لایه Omni حول استیبل کوین ها، متمرکز شده است.
- از سوی دیگر، توکنهای اتریوم طبق استانداردهای مختلفی صادر میشوند که محبوبترین آنها ERC-20 است.
استاندارد ERC-20
- استاندارد ERC-20 فهرستی از قوانین را برای توکن های شبکه تعریف می کند.
- استاندارد ERC-20 شامل چندین عملکرد است که توسعه دهندگان باید قبل از راه اندازی توکن های خود اجرا کنند.
- این عملکردها شامل ارائه اطلاعات در مورد کل عرضه توکن، ارائه مانده حساب در آدرس های کاربران و امکان جابجایی وجوه بین آدرس ها است.
تفاوت های تراکنشهای بیت کوین BTC و ارز دیجیتال اتریوم ETH
- تراکنشهای بیتکوین ماهیت پولی دارند، اما تراکنشها میتوانند با رمزگذاری این یادداشتها یا پیامها در فیلدهای داده در تراکنشها، یادداشتها و پیامهایی به آنها چسبانده شوند.
- تراکنشهای اتریوم میتوانند حاوی کدهای اجرایی برای ایجاد قراردادهای هوشمند یا تعامل با قراردادهای خوداجرا و برنامههای ساخته شده با استفاده از آنها باشند.
تفاوت شبکه های بیت کوین BTC و ارز دیجیتال اتریوم ETH
- از دیگر تفاوتهای این شبکهها میتوان به زمان اضافه شدن بلوکهای جدید داده اشاره کرد .
- که زمان تایید تراکنشها را تعیین میکند.
- بلاک ها در شبکه بیت کوین به طور متوسط هر 10 دقیقه اضافه می شوند، در حالی که در اتریوم حدود 15 ثانیه طول می کشد.
تفاوت آدرس های کیف پول بیت کوین BTC و ارز دیجیتال اتریوم ETH
آدرس های کیف پول عمومی نیز در هر دو شبکه متفاوت است.
این آدرسهای کیف، شناسههای منحصربهفردی هستند. که به کاربران امکان میدهند وجوه دریافت کنند.
قابل مقایسه با شماره حساب بانکی بینالمللی (IBAN)، که یک شناسه منحصربهفرد است، که مؤسسات مالی از آن برای شناسایی بانک و کشوری استفاده میکنند که حساب مشتری به آن تعلق دارد.
- در بیتکوین، آدرسها میتوانند با ۱، ۳ یا با «bc1» شروع شوند
- در حالی که در اتریوم با «۰x» شروع میشوند.
تفاوت بیت کوین BTC و ارز دیجیتال اتریوم ETH
در حالی که بیتکوین و اتریوم هر دو بر اجماع اثبات کار تکیه کردهاند، اتریوم در حال دور شدن از آن و ورود به الگوریتم اجماع اثبات سهام است.
اثبات سهام بسته به سهم اعتباردهنده تراکنش در شبکه عمل می کند.
برای تبدیل شدن به اعتبار سنجی در اتریوم – نهادهایی که تراکنش ها را تأیید می کنند تا اطمینان حاصل شود که شبکه دستکاری نشده است- کاربران باید ETH خود را به اشتراک بگذارند.(استیک کنند.)
الگوریتمهای اجماع اثبات سهام، انرژی لازم برای رسیدن به اجماع را با نسبت دادن قدرت استخراج به نسبت توکنهای اعتبارسنجی به جای داشتن ماینرهایی با رایانههای تخصصی، محدود میکنند.
یک شبکه اثبات سهام با موانع ورودی کمتر برای اعتبار سنجیها و مصونیت قویتر در برابر تمرکززدایی، انرژی کارآمدتر است، زیرا اعتبارسنجی آسانتر است.
بیت کوین همچنین در بلاک چین اتریوم در قالب توکن های ERC-20 نمایش داده می شود.
برای استفاده از DApps، نسخه توکن شده بیت کوین ایجاد و در اتریوم راه اندازی شد.
در شبکه اتریوم، نسخه های توکن شده بیت کوین متعددی وجود دارد.
اینها توسط بیت کوین با نسبت 1:1 پشتیبانی می شوند، به این معنی که به ازای هر توکن ERC-20 که نشان دهنده بیت کوین در گردش است، یک بیت کوین در اختیار دارد که از آن پشتیبانی می کند.
نسخههای توکنشده بیتکوین در اتریوم به کاربران این امکان را میدهند که در حین استفاده از برنامههای غیرمتمرکز، بیت کوین را نگه دارند.
به عنوان مثال، دارندگان توکن می توانند بیت کوین خود را برای کسب سود قرض دهند.
بیت کوین در مقابل اتریوم: راه حل های مقیاس بندی
شبکه های پایه بیت کوین و اتریوم هر دو از مشکلات مقیاس پذیری رنج می برند.
در حالی که بیت کوین به طور متوسط هفت تراکنش در ثانیه را انجام می دهد، شبکه اتریوم می تواند حدود 30 تراکنش در ثانیه را انجام دهد.
در مقایسه، ویزا حدود 1700 تراکنش در ثانیه را انجام می دهد. در حالی که ادعا می کند می تواند تا 24000 تراکنش را انجام دهد.
با افزایش تعداد افرادی که از هر دو بلاکچین در طول زمان استفاده می کنند، بیت کوین و اتریوم تقریباً به محدودیت های ظرفیت خود رسیده اند. و به راه حل هایی نیاز دارند که به آنها کمک کند تا کاربران بیشتری را در خود جای دهند.
همانطور که وجود دارد، کارمزد تراکنشهای هر دو شبکه زمانی افزایش مییابد که تقاضا برای فضای بلوکی بیش از آنچه میتوانند اداره کنند، افزایش مییابد.
BTC و ETH رویکردهای متفاوتی برای حل مشکلات مقیاس پذیری خود دارند.
بیت کوین پیشرفتهای فنی مانند Segregated Witness (SegWit) را اعمال کرده است، ارتقایی که برخی از دادهها را خارج از فضای موجود در هر بلوک منتشر شده در شبکه «تفکیک» میکند.
SegWit امکان استفاده کارآمدتر از فضای محدود 1 مگابایتی هر بلوک بیت کوین را فراهم می کند.
شبکه لایتنینگ، تراکنشها سریع و کارمزدها ناچیز
علاوه بر این، توسعهدهندگان روی یک راهحل مقیاسبندی لایه-دو کار میکنند .و به راهحلی اشاره میکنند که یک لایه تراکنش در بالای بلاک چین پایه به نام شبکه لایتنینگ ایجاد میکند.
در شبکه لایتنینگ، تراکنشها سریع و کارمزدها ناچیز است، زیرا از طریق کانالهای پرداختی که کاربران ایجاد میکنند ارسال میشوند.
کانالهای پرداخت شبکه لایتنینگ که توسط کاربران تولید میشوند، از قبل با بیتکوین تامین میشوند. و میتوانند به اکثر تراکنشها اجازه دهند از بلاک چین پایه و به این شبکه لایه دو منتقل شوند.
طرفداران انتظار دارند که شبکه لایتنینگ بتواند تا 15 میلیون تراکنش در ثانیه را انجام دهد.
اینها در خود شبکه بیت کوین تسویه نمی شوند، زیرا تنها تراکنش هایی که بر روی بلاک چین پایه بیت کوین تسویه می شوند، باز و بسته شدن کانال های پرداخت شبکه لایتنینگ خواهند بود.
راه حل های مقیاس بندی اتریوم
اتریوم همچنین در حال پیاده سازی راه حل های مقیاس بندی است. که هم روی شبکه پایه اتریوم و هم از طریق شبکه های لایه دو کار می کنند.
شرط اصلی اتریوم برای گسترش بلاک چین پایه خود، Sharding نام دارد. و با ایجاد بلاک چین های جدید به نام “شارد”، تراکم شبکه را کاهش می دهد و تراکنش ها را در هر ثانیه افزایش می دهد.
هر دستگاهی که از بلاک چین اتریوم استفاده می کند، حافظه دسترسی تصادفی (RAM) و نیازهای ذخیره سازی را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.
زیرا زنجیره های خرد می توانند به گسترش منابع محاسباتی مورد نیاز برای اجرای اتریوم در مجموع ۶۴ شبکه کمک کنند.
راهحلهای مقیاسپذیری لایه دو در اتریوم به سرورهایی متکی هستند. که مقادیر زیادی از تراکنشها را قبل از ارسال مستقیم به بلاک چین اتریوم گروهبندی میکنند.
روشی که این تراکنشها گروهبندی میشوند و سپس به اتریوم ارسال میشوند، به طور قابلتوجهی بین اجراها متفاوت است.
راه حل های لایه دو دیگر برای اتریوم، زنجیره جانبی نامیده می شوند.
زنجیرههای جانبی شبکههای مستقلی هستند که به موازات شبکه اتریوم اجرا میشوند .و از طریق پروتکلهایی با شبکه سازگار هستند که به کاربران اجازه میدهد توکنها را از یک شبکه به شبکه دیگر مبادله کنند و عملاً به آنها اجازه میدهند از برنامههای ساخته شده بر روی اتریوم استفاده کنند در حالی که هزینه کمتری پرداخت میکنند.
بیتکوین و اتریوم از راهحلهای مقیاسپذیری متعدد برای کمک به کاهش ازدحام شبکه و افزایش تعداد تراکنشهایی که میتوانند در هر ثانیه انجام دهند، استفاده میکنند.
منبع : (cointelegraph.com)